In Dagblad De Pers van vandaag (13 april) staan een column Culinair van Coos Versteeg over de smaak van bananen. Er wordt uit de doeken gedaan hoe de Chiquita's van deze wereld de bananen op de juiste 'kleur' in Europa aankomen. Dat ze knalgroen geplukt werden, 'wist' ik eigenlijk wel, want hoe kan het anders dat je van die nauwelijks gele exemplaren aantreft in de supermarkten hier. En daarmee was het tekort aan smaak ook verklaard, dacht ik.
Coos schrijft dat het gebrek aan smaak inderdaad ontstaat door het groen plukken, maar hij voegt eraan toe dat ze de bananen rijp maken in 'gaskamers': de bananen zijn dan rijp op het moment dat ze naar Europa (of elders) geëxporteerd moeten worden. Het gas dat gebruikt wordt heet ethyleen: een natuurlijk gas dat veel planten zelf produceren en dat noodzakelijk is voor de rijping van vruchten. Dat proces doen de bananenproducenten dus na, zodat de bananen rijp zijn op het moment dat zij dat willen. Nou ja, rijp. Geel.
En aangezien het een biologisch gas is, gaat het bij de Max Havelaar bananen net zo. Er blijft maar één ding over: het vliegtuig naar Costa Rica, en dan naar een gewone supermarkt om een smaakvolle banaan te halen voor, wat zal het zijn, een paar eurocent. Maar dan wil ik ook wel meteen een aan de plant gerijpte mango, ananas en papaya...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten