Vanochtend was het heeriljk weer: zonnetje, niet te koud, niet te veel wind. Kortom, perfect lenteweer. En dat dus wilde ik even wat foto's maken van dat kuipje narcisjes dat voor mijn deur staat. Joost was squashen, dus alle tijd om even aan te rommelen met dat soort dingen.Zo gezegd, zo gedaan. Met de macrolens even bovenop de kleine, gele trompetjes gezeten. Levert altijd mooie plaatjes op en bovendien ga je door zo'n macrolens ineens anders kijken naar gewone dingen, juist omdat je er met je neus bovenop zit.
En toen... was de voordeur dicht. Sleutel aan de binnenkant laten zitten. Oeps! En Joost was dus weg. Hmm... Wachten dus (minstens drie kwartier, dacht ik zo)....
Dan nog maar eens naar de narcissen. En de rozemarijn. Dat lijkt trouwens wel een eeuwenoude boom waar kabouters onder kunnen leven - als je door de macrolens kijkt.Nog geen Joost... Dan maar even de rommel in onze 'tuin' opruimen (lees: randje zand langs het huis van de buren). En het gras 'knippen' (met de hand)... Daar knapte ons grasveldje overigens wel van op. En na een uur en een kwartier ongewild buiten zijn was de zon weg en Joost thuis. Met sleutel (gelukkig maar).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten