Kletskoppie

Gisteren zat ik met mijn kleine vriendin E en haar broertje op de achterbank van de auto. Ging net, tussen de kinderstoeltjes in. En wat een gezelligheid! Tenminste, als we E genoeg aandacht gaven... En E (21 maanden) wilde vooral zingen. Over eendjes die zwemmen in het water, schaapjes met wol, en activiteiten in de maneschijn. Die liedjes ken ik wel, maar ze zitten wel verstopt in mijn kleine teen. Terwijl moeder en ik de liedjes zongen, deed E met groot plezier de gebaren mee en af en toe "zong" ze ook een woordje mee. Maar echt meezingen, dat toch niet.

Op de terugweg was E (terwijl ik met haar ouders praatte) verwikkeld geraakt in een zogenaamde semi-monoloog. In 'De taalverwerving van het kind' (A.M. Schaerlaekens / S. Gillis) wordt dit beschreven als een uiting zonder communicatieve waarde, die wel in het bijzijn van anderen worden uitgesproken. Dit taalgebruik is geen middel voor communicatie, maar het is een doel op zich: het kind speelt met de taal. E gebruikte de liedjes als uitgangspunt en richtte zich min of meer tegen haar knuffelolifant. Het grappige was dat zij daarbij zinnen uit alle liedjes die we gezongen hadden, combineerde. Na iets over 'eendjes in water', volgde 'ja baas, ja baas, ja baas... vol'. Dat laatste is een variatie op de originele zangregel, waarin 'ja baas, ja baas' gezongen wordt. Erg leuk om dit te horen. Volgende keer ga ik er eens meer op letten wat dat kletskoppie allemaal te vertellen heeft.

Ook had ik een heel 'gesprek' met broertje T (bijna drie maanden oud). Hij lacht al goed, en volgens het boek bevindt hij zich in de vocaliserende fase. En dat bleek. Hele verhalen werden mij toevertrouwd, waarbij T mij echt aankeek. Een echte protoconversatie! T is ook heel goed in het imiteren van gelaatsuitdrukkingen. En straks, over een maandje of zo, kunnen we verwachten dat hij zijn tong en lippen gaat gebruiken om behalve vocalen ook consonanten te vormen. Van T kunnen we nog heel wat vocaal spel verwachten... en hij is ook gewoon een stoere knul.