Kopjes

Tijdens de vakantie van mijn ouders in november vorig jaar kwam Poesenel bij ons logeren. En ze is er nu nog steeds. Gezellig hoor, zo'n knorrend monster in huis dat achter aluminium bolletjes aan holt. 's Morgens hobbelt ze voor me uit naar de keuken, in afwachting van haar brokjes. Terwijl ik die pak, geeft zij kopjes aan alles wat in de keuken staat: de koelkast, de verwarming, het kastdeurtje... maar niet aan mij. Vanmorgen daagde ik haar uit om dat wel te doen, maar ze kwam niet verder dan kopjes geven in het luchtledige, op 30 cm afstand. En knorren... dat het een lieve lust was. Maar we hebben dus iets nieuws: luchtkopjes.