Terwijl ik met mijn camera in het gras lag om wat foto's van het schaapje te maken, hoorde ik iets ritselen. Hmm, nog meer beestjes? Jawel hoor, een libelle. En nog een mooie ook! En... laat de macrolens nou op mijn camera zitten! Ik heb 'm meteen op de minimale afstand gezet en ben bij de libelle 'op schoot' gekropen. De libelle deed ondertussen pogingen om te vliegen, maar die resulteerden in telkens mooiere posities voor een foto. Ze keek me ook regelmatig aan (althans, in de lens) en poetste zelfs haar grote, tweekleurige ogen om eens beter te kunnen zien wie haar zo lastig viel.Ik hoop dat ze haar vleugels inmiddels opengeslagen heeft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten