Dit jaar duurt 365 dagen, en toch zal ik het jaartal nog vaak noemen, ook na die dagen. Dat komt door de komst van Kleine Pluis in maart van dit jaar. Maar hoe noem je de vier getallen, 2-0-1-0? Het vorige jaar noemde iedereen gewoon 'tweeduizendnegen', dus je zou verwachten dat het nu 'tweeduizendtien' is. Maar je hoort ook 'twintigtien'. Zelfs tijdens de opening van de Olympische Spelen werd er gezegd dat het 'twenty-ten' was. Dus het is iets internationaals - in ieder geval speelt het in Nederlands en Engels. Wat is beter, praat prettiger?
In navolging van de jaren in de vorige eeuw, zou je kunnen kiezen voor 'twintigtien'. Het was tenslotte ook 'negentiennegentig', 'negentienzesentachtig' en 'negentientien'. Er zit dus wel een lijn in. Maar het is tien jaar geleden dat we dat voor het laatst echt gebruikten. Sindsdien hebben we telkens 'tweeduizend' gebruikt: 'tweeduizend', 'tweeduizendéén', tot 'tweeduizendnegen'. Hoe makkelijk is het dan nu om weer terug naar het 'twintig', dat volgt op 'negentien'?
Het voordeel van 'twintig' ten opzichte van 'tweeduizend' is natuurlijk ook dat het één lettergreep korter is. Dus ben je sneller klaar met het uitspreken van het jaartal. Maar in mijn oren klinkt het nog een beetje vreemd. Ik voel nu nog meer voor 'tweeduizendtien'. En straks 'tweeduizendelf' in plaats van 'twintigelf' - want als dat mooie 'tien' met één verhoogd wordt, klinkt het meteen heel anders. We zullen het zien. Horen...
Ik ben sowieso ook wel benieuwd wanneer we weer jaartallen gaan benoemen zonder er 'twintig' of 'tweeduizend' voor te zetten. Want ik ben 'van vijfenzeventig' en ik was in 'achtennegentig' in Costa Rica. Maar ons kindje, is dat straks 'van tien'?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten